23. Droomwereld

14 november 2017 - Port Alfred, Zuid-Afrika

Eerste nieuwtje, de muizen zijn weg!!!!! Ik kan weer heerlijk slapen, omdat we geen last meer hebben van de muizen! Tweede nieuwtje, ik sta in de krant! Op de markt waar we laatst waren, werden we op de foto gezet en die foto is in de lokale krant gezet. 

Het afgelopen weekend was zo waanzinnig mooi. Vrijdag vertrok ik met Marijke en met Berber achter het stuur. De bestemming was net zoals twee weken geleden, Port Elizabeth. Na ongeveer twee uren in de auto te hebben gezeten arriveerden we op onze mooie kamer. We hadden veel ruimte, omdat het eigenlijk een kamer voor vier personen was. We zijn die dag bij Beershack, een bekende bar/ restaurant, wezen lunchen. Na een heerlijke lunch konden we het niet laten om nog even bij de Afrikaanse winkeltjes/ kleine markt te kijken. En het was niet kijken, kijken en niks kopen, nee ik heb alweer wat teveel gekocht dit weekend haha. Die middag hadden we rond vier uur een afspraak met onze duikinstructrice in een café. We hebben onze theorie gehaald en kregen nog een extra uitleg en moesten een kleine toets maken. Dit verliep prima en de avond hebben we heerlijk een pizza besteld. 

Zaterdagochtend waren we rond zes uur al uit de veren om de derde poolsessie voor het duiken te doen. Helaas was onze lieve duikinstructrice ziek en kwam haar man ons begeleiden. Hij was ook heel aardig, alleen moesten we in het begin even wat aan elkaar wennen. In het begin begreep ik soms niet helemaal wat hij bedoelde, maar na een tijdje ging dit beter. De meeste oefeningen verliepen goed. Soms moest ik even iets opnieuw doen, maar dan ging het daarna stukken beter. Die dag zouden we eigenlijk ook twee zeeduiken doen, maar helaas was de wind te sterk en dus de golven te hoog. We hebben die middag nog even geshopt.

Zondag was de wind nog steeds te sterk en konden we dus ook helaas niet duiken. Daarom besloten we na op de markt te zijn geweest, om naar Addo Elephant National Park te gaan. Dit was voor mij de derde keer, maar nog steeds super bijzonder. We hebben veel mooie dieren mogen spotten zoals op de foto's en video's is te zien. Wij hadden zelfs zoveel geluk dat wij een groep leeuwinnen mochten spotten. Die avond hebben we bij hetzelfde restaurant als de dag ervoor gegeten. Ik vond de kipschnitzel met patat en uienringen zo lekker, dat ik dat gewoon weer heb besteld. 

De volgende dag begon met een walvissensafari bij Raggy Charters. De boot vertrok en aan mij was de eer om voor lange tijd op het hoogste puntje van de boot te staan met een prachtig uitzicht. Eerst kon ik mooi de kustlijn van Port Elizabeth zien. Vervolgens hebben we walvissen, een zeeschildpad (heel bijzonder), pinguins en dolfijnen gespot. Na een lange tijd te hebben gevaren werd er door de bemanning iets zeer bijzonders gespot! Dit was, jawel, een witte haai!!!! Deze dieren worden eigenlijk bijna nooit gespot en het was dus zeer zeldzaam dat wij hem van zo dichtbij mochten zien. Ik was heel blij om hem te zien, maar aan de andere kant draaide mijn maag er ook een beetje van om, aangezien ik diezelfde dag in datzelfde water een paar kilometer verderop ging duiken. Witte haaien zijn best gevaarlijk en zouden mensen aan kunnen vallen. Het is wel zo dat duikers vaak als een soort buurman worden gezien en de kans dat ze worden aangevallen heel klein is. Of dit nog niet bijzonder genoeg was, hadden wij ook nog eens het geluk om humpback dolpfins te spotten. Dit zijn hele bijzondere dolfijnen die ook zeer zeldzaam zijn om te zien. 

Na deze geweldige walvissensafari moesten we ons een beetje haasten omdat onze eerste twee bootduiken zouden gaan plaatsvinden. Eenmaal aan gekomen was ik toch wel best zenuwachtig. Duiken is een stuk ingewikkelder dan ik vantevoren had gedacht. Je moet veel dingen weten en ook goed omgaan met alle drukverschillen. Met een andere groep duikers zaten wij in een snelle rubberboot die over het water heen vloog. Dit vond ik al een hele belevenis en deed mij even denken aan heit met zijn speedboot. Eenmaal bij de juiste diepte en plaats aangekomen was het dan zover. De uitrusting moesten we klaarmaken en we moesten allemaal op de rand van de boot zitten. Toen er werd afgeteld moest je je naar achteren in het water laten vallen. Toen was het ,3, 2, 1, go, en daar ging ik. Plotseling besefte ik mij dat nu het moment was om voor het eerst in de oceaan te gaan duiken. Een voor een moesten we via een lijn naar beneden. Ik ging naar beneden en zag het prachtige koraal. Ook heb ik veel mooie vissen mogen zien. De oefeningen die we moesten doen gingen ook heel goed, totdat..... Onze duikgroep bestond uit vijf mensen. Twee duikinstructeurs en Berber, Marijke en ik. Berber en Marijke waren elkaars buddy's en een van de duikinstructeurs was mijn buddy. Er was een oefening dat ik net moest doen of had ik geen lucht meer in mijn cilinder. In zo'n geval moet je de luchtslang van je buddy pakken en je buddy pakt dan zijn of haar reserveslang. Ik pakte dus de luchtslang van mijn buddy, maar het bleek dat hij een heel ander systeem had om het water eruit te krijgen. Achteraf had ik er ook in kunnen blazen, maar dit kwam niet in mij op. Ik had dus zijn luchtslang in mijn mond, maar ik kreeg het water er niet uit omdat ik niet snapte hoe dat systeem van hem werkte. Ik raakte lichtelijk in paniek en heb gelukkig snel mijn eigen reserveslang gepakt. Dit was wel even een angstig moment voor mij, maar gelukkig ging het goed. Tijdens de eerste twee duiken zijn we ongeveer op een diepte van twaalf meter geweest. De duiken duurden elk ongeveer dertig minuten. Na de eerste duik gingen we weer in de boot en maakten we ons klaar voor de tweede duik. Ook deze duik was heel bijzonder. Ik heb zelfs een kleine haai gezien. Ook tijdens deze duik gingen de oefeningen goed! Toen we weer in de boot zaten na de twee duiken, kon ik de glimlach niet van mijn gezicht af halen. De volgende twee duiken doen we volgende week zaterdag als het weer het toelaat. Na die duiken heb ik mijn duikbrevet gehaald! Die avond hebben we weer bij Beershack gegeten en zijn we weer veilig in Port Alfred aangekomen. Tijdens dit weekend voelde het voor mij alsof ik in een droom leefde. Deze momenten heb ik natuurlijk wel veel vaker, maar vooral het duiken vond ik heel bijzonder.

Foto’s

2 Reacties

  1. Geertje:
    14 november 2017
    Annieke dat jij dit allemaal mee maakt ik kan het haast niet geloven dat jij dit bent, die dit allemaal verteld.
    Ook groetjes even van ons.
  2. Annieke:
    16 november 2017
    Groetjes terug!