24. Laatste weken

20 november 2017 - Port Alfred, Zuid-Afrika

Weer is er een week voorbij gevlogen. Gelukkig is het de laatste dagen weer mooi weer en kunnen we daar nog even van genieten. Ik ben mijn scriptie aan het afronden en maak mij klaar voor de presentatie van donderdag. Dit wordt donderdag een lange zit, aangezien er achttien mensen moeten presenteren. 

Afgelopen zaterdag zat ik alweer vroeg in de ochtend in de auto met Berber en Marijke. Deze keer hadden we in plaats van een grijze Polo, een hele mooie blauwe. Berber zat weer achter het stuur. Toen we na een rit van een kleine twee uur Port Elizabeth bereikten, gingen we direct weer naar de plaats waar de boot stond voor het duiken. Deze keer ging onze duikinstructrice mee en weer dezelfde begeleider als de vorige keer. Ik was niet meer zo zenuwachtig voor het duiken, omdat ik wist wat mij te wachten stond. Het was tijd om alles weer klaar te maken en ons weer ik die leuke wetsuit te hijsen. Dit is elke keer weer een heel gedoe, omdat je dat ding heel lastig aan krijgt. Toen we dit voor elkaar hadden, was het tijd voor de uitleg. Daarna stapten we weer op de trailer en reden we met de boot achter ons aan naar de zee. Berber kreeg plotseling heel veel last van zeeziekte. Ze had wel een pilletje genomen, maar dit bleek niet heel goed te helpen. Ze was erg misselijk en had het gevoel dat ze moest overgeven. Dit is gelukkig niet gebeurd. De duiken waren weer geweldig! Ik heb naast het mooie koraal en de bijzondere vissen, een grote rog gezien. Toen we de tweede duik gingen doen bleek dat er ineens lucht uit mijn reserve regulator kwam. Ik heb daarom mijn reserve ingedaan en mijn eigen als extra gebruikt. Na de laatste duik was het een groot feest. We hebben alle drie ons duikbrevet gehaald! Om dit te vieren kregen we een lekker drankje en gingen we braaien (barbecueën).

Vervolgens gingen we naar de supermarkt om vlees te kopen voor de braai. We gingen namelijk met onze duikinstructeurs braaien! We betaalden en liepen de winkel uit. Totdat..... ik ontdekte dat ik een pakje kip in mijn hand had bij mijn beurs en mobiel. Ik had dit helemaal niet betaald, omdat ik niet door had dat ik dit nog vast had. Natuurlijk zijn we de winkel weer in gegaan en hebben we dit alsnog betaald. 

De braaiplek was langs het strand bij een hele gezellige bar. Na wat papieren te hebben ingevuld, kregen we ons certificaat uitgereikt. Dit was een mooi moment. Ook kregen we nog een shirt van de duikschool. Verder hebben we lekker gegeten en veel verhalen uitgewisseld. 

Zondag zijn we weer naar de markt in Bathurst geweest en hebben we lekker op het strand gelegen. Toen ik opstond om mijn spullen te pakken, stond er ineens een meisje dat naar mij zwaaide en mijn naam riep. Dit was heel schattig, maar voor mijn gevoel kende ik het meisje niet. Dit was waarschijnlijk een meisje van onze school.

Vandaag was het tijd om afscheid te nemen op stage. We hadden een hele mooie planning, maar dit verliep natuurlijk allemaal weer op z'n Afrikaans. De kinderen hadden toetsen, maar we hadden het zo gepland dat het allemaal perfect uitkwam, want we zouden ook een paar huisjes in de township van de binnenkant bekijken. Elke klas die we hadden gehad zou op een groepsfoto komen. Daarna zou er in de klas afscheid worden genomen. Na veel chaos gingen we naar een huisje in de township. Dit huisje was erg klein, maar wel alles wat tot de basisvoorzieningen behoort was aanwezig in het huisje. Later hebben we ook nog in een iets groter huisje gekeken. Het wordt groot genoemd, maar is eigenlijk ook veel te klein. Verder was het op school een grote onderneming om de kinderen uit mijn klas te verzamelen. Er bleek een elektriciteitsstoring volgensmij en veel kinderen speelden steeds op het schoolplein. Na veel gedoe waren eindelijk de juiste kinderen verzameld en konden we op de foto. Vervolgens heb ik alle kinderen een gekleurd potlood gegeven en heeft Manja, de medestudent die ook Grade 6 had, een snoepje en grijs potlood gegeven. Omdat we twee Grade 6 klassen hebben, moesten we vervolgens alle kinderen van de andere klas verzamelen. De helft van de kinderen was volgensmij niet op school, dus dat was wel jammer. Na met hen op de foto te zijn geweest kregen zij ook een gekleurd potlood en een snoepje. Op de chaos na, was het een geweldig afscheid. Dit is zeker een tijd om nooit te vergeten. Voor mij als lerares is het ook een hele ervaring die ik mee kan nemen in mijn verdere carrière.

Foto’s

4 Reacties

  1. Geertje:
    20 november 2017
    Annieke wat ben jij een kanjer.
  2. Annieke:
    20 november 2017
    Bedankt!
  3. Sjoerd en Hilma:
    29 november 2017
    Annieke, jij hebt heel veel leuke dingen gedaan, gezien, duikbrevet gehaald, een mooie stage gedaan die heel mooi op je cv staat. Je hebt al afscheid genomen op je school en komt deze week weer thuis. Ik wens je een hele goede reis weer terug naar huis. Succes met je studie verder. 👍😘
  4. Annieke:
    29 november 2017
    Bedankt!