25. Aan elk avontuur komt een einde!

Wat heb ik de afgelopen 4,5 maand genoten van mijn avontuur in Zuid-Afrika. Ik heb veel mooie dingen mogen zien en beleven. Van skydiven tot duiken, surfen, reizen, safari's, lesgeven in de township, apen in de tuin, vaak uit eten, zwemmen en naar het strand en nog veel meer! Ik kan terugkijken op een prachtige ervaring die in nooit zal vergeten. Het is dan ook nogal dubbel om weer te vertrekken. Ik zal toch het prachtige land moeten verlaten. Gelukkig staat daar tegenover dat ik mijn geliefden weer in de armen kan sluiten! Hier heb ik natuurlijk ook heel veel zin in.

Afgelopen week heb ik nog vol mogen genieten van alles. Vorige week donderdag heb ik mijn eindpresentatie in het Engels gegeven. Dit ging goed! Ook mijn scriptie is ingeleverd. Het zal nog wel even duren voordat ik mijn cijfer ontvang denk ik. Maar ook hier ben ik inmiddels aan gewend. De Afrikaanse mentaliteit staat recht tegenover de Nederlandse. Ook daar zal ik in Nederland wel even aan moeten wennen. Al die drukte en volle agenda's. Ik heb nu voor 4,5 maand mogen ervaren dat het ook best eens goed is om die agenda eens even aan de kant te leggen. Pluk de dag en zie wat de dag je brengt. Dit is misschien nog eens iets om aan terug te denken in Nederland. Wij zijn soms zo druk bezig met vanalles dat we vergeten om ervan te genieten. 

And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. - Nelson Mandela

En terwijl we ons eigen licht laten schijnen, geven we onbewust andere mensen toestemming om hetzelfde te doen. - Nelson Mandela

Deze quote van Nelson Mandela vind ik wel heel toepasselijk. Tijdens deze reis heb ik geleerd dat het goed is om open te staan voor nieuwe dingen. Laat zelf je licht schijnen, dan zullen anderen ook hun licht laten schijnen. Op deze manier kunnen we de wereld misschien een beetje mooier maken. De arme mensen en kinderen in de township hebben mij laten zien dat het niet belangrijk is wat je bezit. Je kunt nog steeds lachen en niet bij de pakken neer gaan zitten, ook al woon je in een township. 

Afgelopen zondag ben ik naar een Afrikaanse kerk in de township geweest. Het verbaasde mij hoe mooi dat die kerk eigenlijk was. Er was apparatuur en de ruimte zag er netjes uit. De mensen dansten en zongen meerstemmig enthousiast mee in de kerk. Ik vond het bijzonder om dit eens mee te mogen maken. De preek duurde wel heel lang, maar ach, kunnen we weer even vooruit. Ook ben ik zondag nog aan het surfen geweest. Dit ging super goed, het was echt fantastisch!

Afgelopen maandag zijn we de ochtend naar Mansfield Game Reserve geweest. Een tijd terug hadden we hier ook al een safari gedaan. Echter hadden we toen de pech dat we de tamme giraffe niet konden vinden. Deze keer was het weer een klus om hem op te sporen. We gingen langs een weggetje in de jeep waar bijna nooit een bezoeker kwam. Maar na lang zoeken vonden we hem! Wat een schattige giraffe. Ik kon hem ook aaien, ik vond het heel erg bijzonder om de giraffe genaamd: Gambit, van zo dichtbij te mogen zien. 

Na de safari wilden we graag nog een tocht met de kano maken. Het probleem was dat we ook best zin in eten hadden. Daarom zijn we eerst weer terug naar Port Alfred gegaan. We hebben heerlijk bij de Penny Farthing gegeten. Daarna zijn we weer in de taxi teruggegaan. We waren klaar om de tocht in de kano te gaan maken! Deze tocht ging naar Port Alfred en was 11 kilometer lang. Berber en Marijke zaten in een kano. Eline en ik zaten in de andere kano. Wat begon als een leuke tocht eindigde al snel in een groot misverstand. Eline en ik hadden het tempo er lekker in en we vonden het fijn om op ons eigen tempo te peddelen. Met zoiets is het gewoon niet fijn om je tempo aan iemand anders te moeten aanpassen. Daarom waren wij een stuk voor de anderen. De anderen kregen water in de boot, maar door de golven kregen wij dit ook. Plotseling zagen wij Marijke en Berber draaien met de kano, om de andere kant weer uit te varen. Eline schreeuwde de longen uit haar lijf om te vragen wat ze deden. Hier volgde echter geen antwoord op. Eline wilde keren, maar ik had zoiets er wordt hier helemaal niet overlegd, ze negeren ons en ik ga daar gewoon niet als een hondje achteraan. Daarom besloten we om verder te varen met onze kano. We waren best boos en vonden het bizar wat ons net was overkomen. De andere twee meiden hebben het vaak over sporten en wij hadden wel van ze verwacht dat ze niet zomaar op zouden geven. Een tijd later waren we nog steeds druk aan het peddelen tot we het geluid van een speedboot hoorden. We zagen een grote speedboot voorbij varen. En rarara wie zaten erop? Juist, Marijke en Berber. Daardoor werden we nog bozer en waren we helemaal klaar met hun. Verder hebben we wel een prachtige tocht met de kano gehad door de bergen en mooie natuur. Eenmaal thuis aangekomen kwamen Marijke en Berber de kamer in gelopen. Ze wilden graag met ons praten. Hier was ik wel blij om want Eline en ik waren nog steeds heel boos. Wat bleek.......zij waren heel boos op ons omdat wij door waren gepeddeld. Op een of andere manier kregen zij zoveel water in hun boot dat hun kano uiteindelijk is gezonken en ze een stuk moesten zwemmen. Gelukkig was de speedboot er die ze heeft geholpen. Het feit blijft dat Eline en ik hen absoluut niet hebben zien zinken. Anders waren we natuurlijk direct gekeerd. Het bleek dus allemaal een grote miscommunicatie te zijn. Doordat ze in paniek waren konden ze niet duidelijk naar ons communiceren, waardoor wij geen idee hadden wat er aan de hand was. Gelukkig is het allemaal uitgesproken en kunnen we er nu allemaal om lachen. Eline en ik blijven natuurlijk wel heel trots dat wij die 11 kilometer kanoën hebben gehaald!

Dinsdag was ook al zo'n sportieve dag! De ochtend om 7 uur begonnen Berber, Marijke en ik aan de eerste surfles van die dag. In totaal was het mijn vierde les. Het ging super goed en het surfen lukte weer heel goed! Die middag heb ik nog even lekker op het strand gelegen in de zon. Om 5 uur hebben we weer gesurfd en dit waren direct twee lessen. Dit duurde tot ongeveer 7 uur. In totaal heb ik dus 3 lessen gehad die dag! Het was een hele ervaring om te mogen leren surfen bij de Shaka Surf School in Port Alfred.

Vandaag was het een geweldige dag! Ik ben naar het Sibuya Game Reserve geweest. Dit is een park op ongeveer een kwartiertje rijden afstand van Port Alfred. Op een bootje vertrokken we. Deze boottocht ging door de prachtige natuur, waar we veel mooie vogels konden spotten. Vervolgens hadden we een drie uur durende safari. Op de foto's zijn de mooie dieren te bewonderen. Vervolgens konden we genieten van een heerlijke maaltijd. Daarna gingen we weer drie uren op safari. Na lang op zoek te zijn geweest, waren wij de eersten die dag die een leeuw en leeuwin mochten spotten. Dit was heel bijzonder, om deze dieren van zo dichtbij te zien. Op het filmpje is een etende leeuwin te zien! 

Morgen is mijn echte laatste dag in Port Alfred. Vrijdag zal ik om 9 uur in de ochtend vertrekken in een busje vanaf Stenden. Ik hoop op zaterdag 2 december rond half 11 weer in Nederland te zijn. Ik heb het heel erg naar mijn zin gehad en vond het leuk om mijn belevenissen te delen. Ik wil iedereen dan ook erg bedanken voor het lezen van mijn blog. Ook de lieve reacties en kaarten die ik heb ontvangen deden mij goed. 

Aan alle mooie avonturen komt een eind, tot ziens!

Liefs van Annieke