8. Een bizarre en onvergetelijke stagedag

Woensdag was het dan zover! We gingen voor het eerst naar de stageschool. In mijn geval is dit de Kuyasa Combined School. De eerste stagedag kregen we veel uitleg en hebben we kort in een paar klassen gekeken. De school is heel groot en gaat tot Grade 12. Er zitten rond de 1200 leerlingen op de school. Ik ga naar Grade 6. Dit betekent voor Nederlandse begrippen groep 8. Op onze school wordt er les gegeven zoals op de middelbare school. Per vak is er een leraar. Het verschil met Nederland is dat de klassen niet wisselen, maar de leraren. Dit is trouwens alleen op onze school zo voor zover ik het heb begrepen. Op de stagescholen van de rest is er wel een vaste leraar per klas. Het was een fijne eerste stagedag. Rond half 12 waren we alweer terug op de campus.

De tweede stagedag verliep echter heel anders. We zijn met zes studenten op de school. Er zijn van veel groepen twee klassen. De eerste dag in de klas is natuurlijk wel erg spannend, omdat het er hier heel anders aan toe gaat. Daarom had ik met Manja, mijn medestudent die ook Grade 6 heeft, besloten dat we samen in een klas zouden gaan in plaats van beide in een aparte. Achteraf was dit de beste beslissing die we hadden kunnen maken. We kwamen de klas in en daar zaten ongeveer 45 gezichten ons aan te staren. Het opvallende was dat de lerares nergens te bekennen was. Wij hadden geen idee wat nu de bedoeling was. De leraren hier zien jou als stagiaire al snel als een soort spion. Daarom moet je heel erg oppassen met wat je doet. Je kunt niet zomaar je eigen ding doen en het allemaal even gaan bepalen. Dit maakte de situatie voor ons alleen maar lastiger. Omdat er na een poosje wachten nogsteeds niemand op kwam dagen hebben we ons maar aan de klas voorgesteld. Om de tijd te vullen, mochten de kinderen allemaal ook hun naam zeggen. Ik herinner trouwens geen een naam meer. Ze zijn voor ons eigenlijk niet uit te spreken. Een tijdje later kwam de soort van directeur naar ons toe en vertelde ons dat wij de tijd mochten vullen. Nou daar sta je dan met z'n tweeën in een klas waar 45 kinderen met de leeftijd van groep 8 je aanstaren, Xhosa onderling spreken, er geen lesmateriaal is, jij niet weet welke les je moet geven, jij geen idee hebt hoe een les er hier normaal uitziet en de regels niet weet. Ohja, tussendoor kwam er ook nog eten langs voor de kinderen. Sommige kinderen krijgen anders geen eten. Gelukkig hebben we inmiddels wel veel ervaring met lesgeven en wisten wij een oplossing te vinden voor alle problemen. We hebben er een gezellige tijd van gemaakt. Samen met de kinderen hebben we liedjes gezongen en spelletjes gedaan. 

Vervolgens was het tijd voor de tweede les. Gelukkig kwam deze leraar wel opdagen. Helaas duurde zijn uitleg maar twee minuten en liep hij wel vier keer de klas uit omdat hij steeds werd gebeld. Wij zaten op dat moment achterin de klas en hadden geen idee of we moesten ingrijpen. Want je moet er voor oppassen dat jij niet te bazig gaat doen, aangezien de leraren hier dat echt niet kunnen waarderen. Daar komt nog eens bij dat hij ook elk moment weer terug kon komen. Dan is het een beetje vreemd dat jij ineens de les gaat overnemen. In de klas was het op de momenten dat de leraar wegliep een grote chaos. Ik had nog nooit zoveel chaos in een klas gezien. Wederom zeer bijzonder.

Rond tien uur gingen we met de leerlingen van Grade 5 tot Grade 12 naar een enorme sportzaal. Hier werden Top Achievers badges aan de leerlingen gegeven die heel goed scoorden. Ik vind het goed dat ze dit doen. Mijn vraag is wel of dit stimuleert of juist demotiveert. De leerlingen die minder slim zijn zullen dus nooit zo'n badge krijgen. Wel was de ceremonie heel bijzonder en zong er een prachtig koor. Ik heb nieuwe foto's en video's toegevoegd.